ایرج میرزا ..... به یاد داری

کارگر و کار فرما

ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎﯾﯽ ﻧﻈﺮ ﮐﺮﺩ ﺯ ﺭﻭﯼ ﮐﺒﺮ ﻭ ﻧﺨﻮﺕ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺭﺍ   ﺭﻭﺍﻥ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺍﺯﻭﯼ ﺑﯿﺎﺯﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺲ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﺁﻥ ﻧﻈﺮ ﺭﺍ   ﺑﮕﻔﺖ ﺍﯼ ﮔﻨﺞ ﻭﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﺨﻮﺕ ﺍﺯ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﭼﻮ ﻣﺰﺩ ﺭﻧﺞ ﺑﺨﺸﯽ ﺭﻧﺞ ﺑﺮ ﺭﺍ   ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻧﺞ ﺑﺮ ﮔﺸﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺒﯿﻨﻢ ﺭﻭﯼ ﮐﺒﺮ ﮔﻨﺞ ﻭﺭ ﺭﺍ   ﺗﻮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺯﻭﺭ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﻦ ﺯ ﺗﻮ ﺯﺭ ﭼﻪ ﻣﻨﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮑﺪﮔﺮ ﺭﺍ    ﺗﻮ ﺻﺮﻑ ﻣﻦ ﻧﻤﺎﯾﯽ ﺑﺪﺭﻩ ﯼ ﺳﯿﻢ ﻣَﻨَﺖ ﺗﺎﺏ ﺭﻭﺍﻥ ﻧﻮﺭ ﺑﺼﺮ ﺭﺍ   ﻣﻨﻢ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﭘﺮ ﻧﻮﺭ ﭼﻮ ﮔﻞ ﺑﺎﻻ‌ﯼ ﺳﺮ ﺩﺍﺭﻡ ﭘﺪﺭ ﺭﺍ   ﻣﺪﺍﻣﺶ ﭼﺸﻢ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﻨﺪ ﺯﻭﺭ ﺑﺎﺯﻭﯼ ﭘﺴﺮ ﺭﺍ   ﺯﻧﯽ ﯾﮏ ﺑﯿﻞ ﺍﮔﺮ ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﮎ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﮐﻤﺮ ﺭﺍ   ﻧﻬﺎﻝ ﺳﻌﯽ ﺑﻨﺸﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻍ ﮐﻪ ﺑﯽ ﻣﻨﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﯿﻨﻢ ﺛﻤﺮ ﺭﺍ   ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﭼﻮﻥ ﺷﺮﺍﺏ ﮐﺲ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺭﯼ ﺧﻮﺭﻡ ﯾﺎ ﮐﺎﻡ ﺩﻝ ﺧﻮﻥ ﺟﮕﺮ ﺭ ﺍ   ﺯ ﻣﻦ ﺯﻭﺭ ﻭ ﺯ ﺗﻮ ﺯﺭ، ﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﺭ ﮐﺠﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺳﺖ ﺟﺎ ﻋﺠﺐ ﻭ ﺑﻄﺮ ﺭﺍ؟   ﻓﺸﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺟﺒﯿﻦ ﮔﻮﻫﺮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﺎﮎ ﺳﺘﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻫﻨﺮ ﺭﺍ   ﻧﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﺩﻓﺘﺮ ﻧﻪ ﻓﺎﺿﻞ ﮔﻬﺮ ﺩﺍﺩﯼ ﻭ ﭘﺲ ﺩﺍﺩﻡ ﮔﻬﺮ ﺭﺍ   ﺑﻪ ﮐﺲ ﭼﻮﻥ ﺭﺍﯾﮕﺎﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺒﺨﺸﻨﺪ ﭼﻪ ﮐﺒﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍﻥ ﺯﺭ ﺭﺍ؟   ﭼﺮﺍ ﺑﺮ ﯾﮑﺪﮔﺮ ﻣﻨﺖ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﭼﻮ ﻣﺤﺘﺎﺟﻨﺪ ﻣﺮﺩﻡ ﯾﮑﺪﮔﺮ ﺭﺍ

ایرج میرزا (مادر)

ﮔﻮﯾﻨﺪ ﻣﺮﺍ ﭼﻮ ﺯﺍﺩ ﻣﺎﺩﺭ ﭘﺴﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻫﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺁﻣﻮﺧﺖ   ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺮ ﮔﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﯼ ﻣﻦ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺧﻔﺘﻦ ﺁﻣﻮﺧﺖ   ﺩﺳﺘﻢ ﺑﮕﺮﻓﺖ ﻭ ﭘﺎ ﺑﻪ ﭘﺎ ﺑﺮﺩ ﺗﺎ ﺷﯿﻮﻩ ﯼ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﺁﻣﻮﺧﺖ   ﯾﮏ ﺣﺮﻑ ﻭ ﺩﻭ ﺣﺮﻑ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻧﻢ ﺍﻟﻔﺎﻅ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﮔﻔﺘﻦ ﺁﻣﻮﺧﺖ   ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻧﻬﺎﺩ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻣﻦ ﺑﺮ ﻏﻨﭽﻪ ﯼ ﮔﻞ ﺷﮑﻔﺘﻦ ﺁﻣﻮﺧﺖ   ﭘﺲ ﻫﺴﺘﯽ ﻣﻦ ﺯ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﻭﺳﺖ ﺗﺎ ﻫﺴﺘﻢ ﻭ ﻫﺴﺖ ﺩﺍﺭﻣﺶ ﺩﻭﺳﺖ

ایرج میرزا

 ﺯﻥ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺷﺪﻡ ﺍﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ﺯﻥ ﺍﺳﯿﺮ
ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﻧﮕﯿﺮ
 
ﭼﻪ ﺍﺳﯿﺮﯼ ﮐﻪ ﺯ ﺩﻧﯿﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﯾﮑﺴﺮﻩ ﺳﯿﺮ
ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﻧﮕﯿﺮ
 
ﺑﻮﺩ ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺭﻓﻘﺎ ﮔﺮﺩﺵ ﻭ ﺳﯿﺮ
ﯾﺎﺩ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﺨﯿﺮ
 
ﺯﻥ ﻣﺮﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﻣﯿﺎﻥ ﻗﻔﺲ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺳﯿﺮ
ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﻧﮕﯿﺮ
 
ﯾﺎﺩ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﺁﺯﺍﺩ ﺯ ﻏﻤﻬﺎ ﺑﻮﺩﻡ
ﺗﮏ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩﻡ
 
ﺯﻥ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﺒﺴﺘﻨﺪ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺯﻧﺠﯿﺮ
ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﻧﮕﯿﺮ
 
ﺑﻮﺩﻡ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻃﺎﯾﻔﻪ ﺩُﺭﺩ ﮐﺸﺎﻥ
ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺟﻤﻊ ﺧﻮﺷﺎﻥ
 
ﺧﻮﺷﯽ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺷﺪﻡ ﻻ‌ﺕ ﻭ ﻓﻘﯿﺮ
ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﻧﮕﯿﺮ
 
ﺍﯼ ﻣﺠﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺍﺑﮕﻬﺖ ﺑﺴﺘﺮ ﮔﺮﻡ
ﺑﺴﺘﺮ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﻧﺮﻡ
 
ﺯﻥ ﻣﮕﯿﺮ ؛ ﺍﺭ ﻧﻪ ﺷﻮﺩ ﺧﻮﺍﺑﮕﻬﺖ ﻻ‌ﯼ ﺣﺼﯿﺮ
ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﻧﮕﯿﺮ
 
ﺑﻨﺪﻩ ﺯﻥ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺑﻪ ﺣﺒﺲ ﺍﺑﺪﻡ
ﻣﺴﺘﺤﻖ ﻟﮕﺪﻡ
 
ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻣﺨﻠﺺ ﺗﻘﺼﯿﺮ
ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﻧﮕﯿﺮ
 
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺧﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ
ﺧﺮ ﻫﻤﺴﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ
 
ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﯾﻮﻧﺠﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺟﺎﯼ ﭘﻨﯿﺮ
ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﻧﮕﯿﺮ
 

داستان عشق مهرداد و سنا

شعر سه نقطه (...)

• 
  

ای دلبر من، ای قد و بالات سه نقطه! ای چهره ی تو در همه حالات سه نقطه/ لب بووووق دهن بووووق تمام سر و تن بووووق! / اصلاً چه بگویم که سراپات سه نقطه/ / برخیز و میان همگان جلوه گری کن! !/ حال همه در حال تماشات سه نقطه// با دشمن خود یاری و با یار چو دشمن!// ای آنکه تولّا و تبرّات سه نقطه// آخر به زری یا ضرری یا که به زوری؟!// میگیرم از آن گوشه ی لبهات سه نقطه // چشم من و گیسوی تو "نه"، چادر تو "خوب"! // دست من و بازوی تو "نه"، پات سه نقطه 😍// "تا باد صبا پرده ز رخسار وی انداخت" // این بخش خطرناک شده کات سه نقطه// آخر چه بگویم که توان چاپ نمودن!// ای بر پدر کل ادارات ... هادی جمالی

خدا حافظ ففط همین

ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ....ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺗﻮﯼ ﻫﻮﺍﯼ ﺳﺮﺩ ﻭ ﺯﯾﺮ ﻫﻮﺍﯼ ﺍﺑﺮﯼ ﻣﻨﺘﻄﺮ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﻋﺠﻠﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﯾﺎﺩﺵ ﺭﻓﺖ ﭘﺎﻟﺘﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺳﺮﻣﺎ ﻣﯿﻠﺮﺯﯾﺪ ﮔﺎﻫﯽ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﯼ ﺩﻫﺎﻧﺶ ﻣﯿﺎﻭﺭﺩ ﺗﺎ ﮔﺮﻡ ﺷﻮﻧﺪ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﻣﯿﺸﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﻻ‌ﺧﺮﻩ ﺍﻭﻣﺪ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﺒﻮﺩ ﺭﻧﮕﺶ ﭘﺮﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺁﺭﺍﻡ ﻗﺪﻡ ﺑﺮ ﻣﯿﺪﺍﺷﺖ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺩﻭﺍﻥ ﺩﻭﺍﻥ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﺳﻼ‌ﻡ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﭘﺴﺮ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺳﻼ‌ﻡ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻄﯽ ﮐﺮﺩ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﻣﺎﺗﺶ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ: ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻣﻼ‌ﻗﺎﺗﻤﻮﻧﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﺮﻡ ﺩﺧﺘﺮ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﭼﯽ ﺷﺪﻩ؟ ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ: ﻫﯿﭽﯽ ﺍﺯﺕ ﺯﺩﻩ ﺷﺪﻡ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻡ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻭ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭﯾﺪﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﻟﺮﺯﯾﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺩﻭﺭ ﻣﯿﺸﺪ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﮔﺬﺷﺖ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﻝ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺻﺪﺍﯼ ﺯﻧﮓ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﭘﺴﺮ ﺑﻮﺩ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﺍﺵ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﯼ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﭘﺴﺮ ﺑﻮﺩ ﭘﺎﮐﺘﯽ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻓﻮﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﻓﺖ ﺩﺧﺘﺮ ﭘﺎﮐﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﺩﻓﺘﺮ ﭼﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﭘﺴﺮ ﺑﻮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﺩﺧﺘﺮ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺁﺧﺮ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩ ﺗﺎ ﺩﻟﯿﻞ ﻗﻬﺮ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ ﺍﯾﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺩﺍﺭﻡ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﻬﺶ ﺑﮕﻢ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ ﯼ ﺑﻌﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻣﯿﺸﺪﻡ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻣﻼ‌ﻗﺎﺗﻤﻮﻥ ﺑﺮﺍﺵ ﺑﺴﺎﺯﻡ ﺍﻣﺎ ﻧﺸﺪ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﺩﻭﺭﯾﻢ ﺑﺮﺍﺵ ﺳﺨﺖ ﺑﺸﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﺑﯿﺎﺭﻩ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﺍﻭﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﻧﺎﺯ ﻭ ﻣﻈﻠﻮﻣﺶ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺗﻮ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻢ ﮐﺎﺵ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﯾﻪ ﺩﻝ ﺳﯿﺮ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﻨﻢ ﺍﻣﺎ ﻧﺸﺪ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺗﻮ ﺳﺮﻣﺎ ﻧﮕﻬﺶ ﺩﺍﺭﻡ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮﻡ ﭘﯿﺸﺶ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﻟﺒﺨﻨﺪﺵ ﺭﻭ ﻣﯿﺪﯾﺪﻡ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ ﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺧﻮﻥ ﺑﺎﻻ‌ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﺩﯾﮕﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﺭﻓﺘﻨﯽ ﻣﯿﺸﻢ ﺗﻮﯼ ﺻﻔﺤﻪ ﯼ ﺁﺧﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﺮﻡ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﻦ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻤﺸﻮﻥ ﻫﻤﻪ ﻫﺴﺘﻦ ﺟﺰ ﻋﺸﻘﻢ. . .

جرات ابراز عشق

تصمیم کبری

ازدواج ملانصرالدین

ﺯﯼ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﻼ‌ﻧﺼﺮﺍﻟﺪﯾﻦ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﻣﻼ‌ ، ﺁﯾﺎ ﺗﺎ ﺑﺤﺎﻝ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺍﻓﺘﺎﺩﯼ ؟ ﻣﻼ‌ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺑﺶ ﮔﻔﺖ : ﺑﻠﻪ ، ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ... ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺧﺐ ، ﭼﯽ ﺷﺪ ؟

ﻣﻼ‌ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ : ﺑﺮ ﺧﺮﻡ ﺳﻮﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻨﺪ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﻡ ، ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ، ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻣﻐﺰ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻮﺩ !!! ﺑﻪ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺭﻓﺘﻢ : ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺗﯿﺰﻫﻮﺵ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ، ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ، ﭼﻮﻥ ﺯﯾﺒﺎ ﻧﺒﻮﺩ... ﻭﻟﯽ ﺁﺧﺮ ﺑﻪ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺯﯾﺒﺎ ﻭ ﻫﻤﯿﻨﮑﻪ ، ﺧﯿﻠﯽ ﺩﺍﻧﺎ ﻭ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﻭ ﺗﯿﺰﻫﻮﺵ ﺑﻮﺩ . ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻧﮑﺮﺩﻡ ...! ﺩﻭﺳﺘﺶ ﮐﻨﺠﺎﻭﺍﻧﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺩﯾﮕﻪ ﭼﺮﺍ ؟ ﻣﻼ‌ ﮔﻔﺖ : ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﯿﮕﺸﺖ ، ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﮕﺸﺘﻢ !!! ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﯿﺴﺖ!